Засгийн тэргүүн үргүй зардлыг багасгаж хэмнэлт хийх тухай нэгэнтээ дуугарснаас хойш салбар бүрт янз янзын л хэмнэлт хийж байгаа. Үр дүнтэй нь ч бий. Үр дүн муутай, гурилдсан нь ч бий.
 
Тэгвэл хөгийн гэмээр нэг асуудал аагим халуун өдрүүдэд ард олны бухимдлыг төрүүлж, артерын даралт ихсэх өвчтэй нэг нь хадан гэр рүүгээ явах дөхжээ.
 
“Төрийн төлөө оготно боож үхнэ” гэгчээр гэх нь ч бий л биз. Гэхдээ л дэндүү дэндсэн энэ тансаглал чухам хэний халаасыг түнтийлгэсэн, хэний бизнес болоод ийм бийлэгжүү загнана вэ.
 
Өмнө нь Төв цэнгэлдэхийн сандлуудыг цагаан цэнхэр өнгийн будгаар будаад л болчихдог, гоё өнгөлөг харагддаг байлаа. Гэтэл арай л муухай юм. Орчин цагтай нийцэж амьдарна. Гадаад дотоодынхон харахад ч муухай юм  гээд пивор сандлаар сольсон. Гэтэл одоо нөгөө 10 мянган сандлаа хуугаар нь сольж, сармигар нимгэн сандал суурилуулж  эхлээд байна.
Гологдсон сандлууд нь бараг л хэвээрээ байгаа тухай тэнд ажиллаж байгаа олон ч газрын олон ч хүмүүс ярьж байна билээ.
 
Уг нь сандлуудыг сайхан угааж арчсан бол өнөөдөр  тун ч их хэмнэлт хийх байлаа. Тэгээд ч үзэгчид сандал дээр суучихаар сандал нь шинэ байна уу хуучин байна уу гэдгийг хэн ч тогтож, тоож харахгүй нь тодорхой. Ардын хувьсгалын 100,101 жилийн ойг нэг их зардал мөнгө гаргахгүйгээр тэмдэглэнэ гэсэн ч ийнхүү талаар болж сүйхээтэй нэгний халаасыг ингээд түнтийлгэчихлээ. Энэ тэгээд төрөөс барьж буй бодлого, хэмнэлт мөн гэж үү.